الزامات و ممنوعیت ها درباره شکستن قولنج
الزامات و ممنوعیت ها درباره شکستن قولنج که نباید نادیده بگیرید:
شکستن قولنج کمر می‌تواند تنش و ناراحتی را تسکین دهد و این یک عمل رایج برای بسیاری از افراد است. با این حال، مهم است که با احتیاط به این تکنیک نزدیک شوید تا از هرگونه خطر یا آسیب احتمالی جلوگیری کنید. در اینجا شش مرحله و سیزده نکته برای شکستن ایمن کمر وجود دارد:
مرحله 1: گرم کردن
قبل از تلاش برای شکستن قولنج ، بسیار مهم است که عضلات خود را گرم کنید. می‌توانید این کار را با گرفتن دوش آب گرم یا قرار دادن یک پد گرم کننده روی ناحیه به مدت حدود 10-15 دقیقه انجام دهید. ماهیچه ها را آرام می کند و آنها را انعطاف پذیرتر می کند.
مرحله 2: کشش
تمرینات کششی ملایمی را انجام دهید که عضلات اطراف کمر شما را هدف قرار می دهد. این کار باعث شل شدن بیشتر عضلات و آماده شدن آنها برای ترک خوردن می شود. برخی از کشش های مؤثر عبارتند از: حالت گربه-گاو، ژست کودک و پیچش ستون فقرات نشسته.
مرحله 3: موقعیت یابی مناسب
موقعیتی راحت پیدا کنید که به شما امکان می دهد به ناحیه ای که می خواهید شکاف دهید دسترسی پیدا کنید. این می‌تواند ایستادن مقابل دیوار، نشستن روی صندلی یا دراز کشیدن به پشت باشد. اطمینان حاصل کنید که از حمایت و ثبات مناسب در موقعیت انتخابی خود برخوردار هستید.
مرحله 4: حرکات کنترل شده
بدن خود را به آرامی در جهت دلخواه حرکت دهید تا صدای ترک خوردگی ایجاد شود. مهم است که بر حرکت کنترل شده به جای دستکاری نیرومند تأکید شود. از تکان‌های ناگهانی یا فشار بیش از حد روی ستون فقرات خودداری کنید.
مرحله 5: روی نواحی خاص تمرکز کنید
می‌توانید با تنظیم حرکات خود، نواحی مختلف پشت خود را هدف قرار دهید. به عنوان مثال، اگر می خواهید قسمت بالای کمر خود را ترک کنید، سعی کنید بازوهای خود را در مقابل خود روی هم قرار دهید و بالاتنه خود را به آرامی بچرخانید. اگر می‌خواهید قولنج را بشکنید، به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و باسن‌تان را به آرامی از این طرف به طرف دیگر بچرخانید.
مرحله 6: به بدن خود گوش دهید
به احساس بدن خود در طول فرآیند ترک خوردن توجه کنید. اگر هرگونه درد یا ناراحتی را تجربه کردید، بلافاصله آن را متوقف کنید. ترک خوردن کمر نباید باعث درد شود و در صورت بروز درد بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که هنگام ترک خوردن کمر باید به خاطر داشته باشید:
- با حرکات ملایم شروع کنید و در صورت نیاز به تدریج شدت را افزایش دهید.
- از پیچش یا خم شدن بیش از حد ستون فقرات خودداری کنید.
- پشت خود را خیلی مکرر ترک ندهید. بین جلسات به بدن خود زمان استراحت بدهید.
- اگر از قبل شرایط یا جراحتی دارید، قبل از تلاش برای ترک کمر با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
- ورزش منظم داشته باشید و وضعیت بدنی خوبی داشته باشید تا نیاز به ترک خوردن کمر خود را به حداقل برسانید.
- روش های جایگزینی مانند تنظیمات کایروپراکتیک یا ماساژ درمانی را برای تسکین هدفمندتر در نظر بگیرید.
- اگر پوکی استخوان یا هر بیماری مرتبط با استخوان دارید، مراقب باشید.
- از وسایلی مانند غلتک های فوم یا توپ های ماساژ برای کمک به کشش و ترک خوردن کمر خود استفاده کنید.
- اگر در مورد ترک خوردن کمر خود مطمئن نیستید، از یک متخصص واجد شرایط راهنمایی بخواهید.
- از ترک خوردن گردن خود اجتناب کنید زیرا ممکن است خطرناک باشد و ممکن است منجر به صدمات جدی شود.
- بین جلسات کراکینگ استراحت کنید تا به عضلات خود اجازه ریکاوری بدهید.
- هیدراته بمانید و یک سبک زندگی سالم را برای حمایت از سلامت کلی ستون فقرات حفظ کنید.
- اگر احساس درد یا ناراحتی مداوم دارید، به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
به یاد داشته باشید، ترک خوردن کمر هرگز نباید اجباری باشد یا باعث درد شود. همیشه مهم است که به بدن خود گوش دهید و هنگام تلاش برای تنظیم خود احتیاط کنید.
